08-26-2024, 10:23 PM
Yağmur şiddetli olduğunda Peygamberimiz şöyle dua ederdi:
Hz. Enes (r.a.) rivayet ediyor:
İnsanlar kıtlığa maruz kaldılar. Resûlullâh (s.a.v.) bir cuma günü hutbe verirken Daru’l-Kaza tarafında zamanında mevcut olan kapıdan bir kimse Mescide girdi. Resûlullâh (s.a.v.)’in karşısına dikilerek şöyle dedi: “Ey Allah’ın Resûlü (s.a.v.), malımız helâk oldu, horantamız aç kaldı, yollar kapandı. Yüce Allah’a duâ et de bize yağmur versin!” Bunun üzerine Aleyhissalatü Vesselam Efendimiz ellerini kaldırdı:
“Ey Allahım! Bize yağmur ver. Ey Allahım! Bize yağmur ver. Ey Allahım! Bize yağmur ver.” diye duâ etti.
Enes (r.a.) sözlerine devamla: Allah’a yemin olsun ki; o sırada biz gökyüzünde hiçbir bulut parçası görmüyorduk. Nefsim elinde olan Zat’a yemin olsun, daha ellerini geri çekmeden semada dağlar gibi bulutlar peydah oldu. Derken daha minberden inmemişti ki, sakalından yağmur damlaları dökülmeye başladı. O gün, ertesi güne kadar yağmur yağdı. Daha sonraki günde de yağdı, onu takib eden günde de yağdı, hatta müteakip cumaya kadar yağış devam etti. Yemin olsun, bir hafta Güneş yüzü göremedik. Gelecek cuma günü, yine Resûlullâh (s.a.v.) ayakta hutbe irat ederken aynı kapıdan birisi girip Peygamber (s.a.v.)’in karşısına dikilerek: “Ey Allah’ın Resûlü (s.a.v.)! Mallar helâk oldu, yollar kesildi. Allah’a duâ et de artık bu yağmurları bizden dindirsin” dedi. Bunun üzerine Allah Resûlü (s.a.v.) ellerini kaldırarak:
يَاغِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ أَعِشْنِي يَاغِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ أَعِشْنِي يَاغِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ أَعِشْنِي
(ya giyasel müstagisine egisni - ya giyasel müstagisine egisni - ya giyasel müstagisine egisni )
“Ey Allahım! üzerimize değil etrafımıza, üzerimize değil etrafımıza, üzerimize değil etrafımıza, Ey Allahım! Tepelere, bayırlara, dere içlerine ve otlaklara (yağdır)” diye dua etti.
Eliyle bulutlara doğru hangi istikametteki buluta işaret etti ise, bulutlar orada açıldı. Bütün Medine buluttan temizlendi. Bir rivayette de de şöyle denmiştir:
“Allahım, (yağmur) etrafımıza yağsın, üzerimize değil! Allahım, dağların ve tepelerin üzerine, vadilerin içine, ağaç biten yerlere olsun!” Hz. Enes (r.a.) der ki: “Bulut hemen çekildi, biz de çıkıp güneşte yürüdük.”
(Buhârî ve Müslim)
Hz. Enes (r.a.) rivayet ediyor:
İnsanlar kıtlığa maruz kaldılar. Resûlullâh (s.a.v.) bir cuma günü hutbe verirken Daru’l-Kaza tarafında zamanında mevcut olan kapıdan bir kimse Mescide girdi. Resûlullâh (s.a.v.)’in karşısına dikilerek şöyle dedi: “Ey Allah’ın Resûlü (s.a.v.), malımız helâk oldu, horantamız aç kaldı, yollar kapandı. Yüce Allah’a duâ et de bize yağmur versin!” Bunun üzerine Aleyhissalatü Vesselam Efendimiz ellerini kaldırdı:
“Ey Allahım! Bize yağmur ver. Ey Allahım! Bize yağmur ver. Ey Allahım! Bize yağmur ver.” diye duâ etti.
Enes (r.a.) sözlerine devamla: Allah’a yemin olsun ki; o sırada biz gökyüzünde hiçbir bulut parçası görmüyorduk. Nefsim elinde olan Zat’a yemin olsun, daha ellerini geri çekmeden semada dağlar gibi bulutlar peydah oldu. Derken daha minberden inmemişti ki, sakalından yağmur damlaları dökülmeye başladı. O gün, ertesi güne kadar yağmur yağdı. Daha sonraki günde de yağdı, onu takib eden günde de yağdı, hatta müteakip cumaya kadar yağış devam etti. Yemin olsun, bir hafta Güneş yüzü göremedik. Gelecek cuma günü, yine Resûlullâh (s.a.v.) ayakta hutbe irat ederken aynı kapıdan birisi girip Peygamber (s.a.v.)’in karşısına dikilerek: “Ey Allah’ın Resûlü (s.a.v.)! Mallar helâk oldu, yollar kesildi. Allah’a duâ et de artık bu yağmurları bizden dindirsin” dedi. Bunun üzerine Allah Resûlü (s.a.v.) ellerini kaldırarak:
يَاغِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ أَعِشْنِي يَاغِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ أَعِشْنِي يَاغِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ أَعِشْنِي
(ya giyasel müstagisine egisni - ya giyasel müstagisine egisni - ya giyasel müstagisine egisni )
“Ey Allahım! üzerimize değil etrafımıza, üzerimize değil etrafımıza, üzerimize değil etrafımıza, Ey Allahım! Tepelere, bayırlara, dere içlerine ve otlaklara (yağdır)” diye dua etti.
Eliyle bulutlara doğru hangi istikametteki buluta işaret etti ise, bulutlar orada açıldı. Bütün Medine buluttan temizlendi. Bir rivayette de de şöyle denmiştir:
“Allahım, (yağmur) etrafımıza yağsın, üzerimize değil! Allahım, dağların ve tepelerin üzerine, vadilerin içine, ağaç biten yerlere olsun!” Hz. Enes (r.a.) der ki: “Bulut hemen çekildi, biz de çıkıp güneşte yürüdük.”
(Buhârî ve Müslim)
Kar©glan Başağaçlı Raşit Tunca
